Joanna WRZESIEŃ

od 1 września 2021

Włodzimierz KRUSZYŃSKI

2004-2021

Włodzimierz Ludwik Kruszyński – ur. 12.08.1956 roku w Jędrzejowie. Absolwent Uniwersytetu Jagiellońskiego (1981). Magister fizyki, nauczyciel dyplomowany. W 1999r. uzyskał I stopień specjalizacji zawodowej. W latach 1995-2004 wicedyrektor Liceum. W latach 2001-2004 dodatkowo pełnił funkcję kierownika internatu.
Nauczyciel i wychowawca wielu pokoleń młodzieży.
Wdrażał kolejne reformy systemu oświaty, wprowadził System Mierzenia Jakości Pracy Szkoły oraz System Ewaluacji, Kontrolę Zarządczą, Politykę Ochrony Danych Osobowych.
Wprowadził Dziennik Elektroniczny (2019/20).
Dbał o wysoki poziom nauczania, wychowania i opieki nad uczniami.
Za wysoką jakość kształcenia szkoła trzy razy z rzędu została uhonorowana Brązową Tarczą ( 2019, 2020 i 2021) przyznawaną przez Tygodnik Perspektywy dla najlepszych liceów w Polsce.
Bardzo wysoka Edukacyjna Wartość Dodana plasowała szkołę w gronie szkół sukcesu w Polsce.
Współorganizator współpracy międzynarodowej ( w latach 2004 – 2017 ) ze szkołami w Wielkiej Brytanii, Finlandii, Francji , Włoch i Turcji w ramach Europejskiego Programu Edukacyjnego COMENIUS- „Uczenie się przez całe życie”, a następnie ERASMUS PLUS.
Inicjator licznych zagranicznych wyjazdów edukacyjnych (Włochy, Francja, Chorwacja, Bośnia i Hercegowina, Litwa, Grecja).
Organizator współpracy z uczelniami wyższymi: z Politechniką Świętokrzyską w Kielcach, Uniwersytetem Jana Kochanowskiego w Kielcach (Projekt Dwujęzyczne Świętokrzyskie, Noc Biologów i Noc Geografów, konsultacje w ramach przygotowania do olimpiad Biologicznej i Wiedzy Ekologicznej, z AGH w Krakowie, Politechniką Krakowską oraz Instytutem Badań Jądrowych w Krakowie (Noc Naukowców), Uniwersytetem Wiedeńskim (seminaria naukowe dla młodzieży).
Kultywował tradycje szkoły. Zorganizował uroczystości jubileuszu 60-lecia (2005r), 65-lecia (2010r.) i 70-lecia Liceum(2015) oraz IV i V Zjazdu Absolwentów szkoły (2005r. i 2015r.).
Organizator Jubileuszu 40-lecia (2008r), 45-lecia (2013r.) i 50-lecia Młodzieżowego Klubu „HADES” połączonego z odsłonięciem tablicy upamiętniającej współzałożycielkę i 30-letniego opiekuna Klubu prof. Emilię Molską.
Pozyskiwał środki z Unii Europejskiej na rozbudowę infrastruktury szkoły.
We współpracy z organem prowadzącym przeprowadził termomodernizację szkoły wraz z odnowieniem elewacji wszystkich budynków szkoły oraz wybudował Zespół boisk „Orlik”, doposażył pracownie przedmiotowe w pomoce dydaktyczne (7 pracowni przedmiotowych i ogródek meteorologiczny).
Opiekun laureata Olimpiady o diamentowy Indeks AGH z fizyki oraz finalistów Olimpiady Fizycznej szczebla okręgowego .
Opiekun Klubu „Hades”, współzałożyciel Szkolnego Klubu Europejskiego, Komendant Szkolnego Ochotniczego Hufca Pracy, wychowawca internatu. Nieprzerwanie przez 22 lata wychowawca klas.
Za zasługi dla oświaty i wychowania uhonorowany Medalem Komisji Edukacji Narodowej i Medalem Srebrnym za Długoletnią Służbę.
Od 2021 roku na emeryturze.

Tadeusz ŁUSZCZYŃSKI

1992-2004

Tadeusz F. Łuszczyński – ur. 10.X.1945 r. w Łopusznie, absolwent tamtejszego LO. W 1966 r. ukończył Studium Nauczycielskie w Kielcach – kierunek historia. Pracował w szkołach podstawowych w Gunowie, Gabułtowie i Kazimierzy Wielkiej (SP nr 3). Od 1974 r. nauczyciel historii w LO w Kazimierzy W., w latach 1983-1990 wicedyrektor tejże szkoły. Funkcję dyrektora pełnił od 1992 r. do przejścia na emeryturę. Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach w 1976 r. oraz studium podyplomowe na UJ.

Wychowawca wielu pokoleń młodzieży, olimpijczyków, studentów historii i prawa. Instruktor i wieloletni komendant szczepu ZHP w kazimierskim liceum, organizator wielu obozów i rajdów w latach 1968-1989, m.in. na pole bitwy i cmentarz legionistów pod Czarkowami.

W 1989 r. został wiceprzewodniczącym Społecznego Komitetu Odbudowy Pomnika Zwycięstwa Legionów pod Czarkowami. Od 1973 r. prezes Dyskusyjnego Klubu Filmowego „Bumerang”, organizator Ogólnopolskiego Seminarium dla DKF w 1977 r. pod hasłem „Młodzież a film”. Współzałożyciel w 1990 r. i redaktor kazimierskiego periodyku społeczno-kulturalnego „Nidzica”, „Nowa Nidzica”. Radny Rady Miasta i Gminy Kazimierza W. w latach 1990-1994 z ramienia Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”.

Od 2004 roku na emeryturze.

Janina SADZA

1990-92

Janina Sadza – ur. 24.07.1948 r. w Kierzu Niedźwiedzim woj. radomskie. Absolwentka LO w Skarżysku-Kamiennej i Studium Nauczycielskiego w Radomiu. Pracę w zawodzie nauczycielskim rozpoczęła w 1968 r. w Szkole Podstawowej w Czarkowach. Ukończyła WSN w Kielcach i studia magisterskie w WSP w Krakowie (1974 r.). W roku szkolnym 1971/72 pracowała w Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Dzieci Kalekich w Busku-Zdroju. Od roku 1972 – nauczycielka języków – rosyjskiego i niemieckiego w Liceum Ogólnokształcącym w Kazimierzy Wielkiej. W r. szk. 1981/82 odbyła studia podyplomowe w Kijowie. Jako pierwsza w historii LO kobieta – dyrektor, pełniła tę funkcję w latach 1990-1992. Od 2004 roku na emeryturze.

Bolesław MALINOWSKI

1983-90

Bolesław Malinowski – ur. 4.X.1939 r. w Słonowicach. Ukończył w 1953 r. Szkołę Podstawową w Kazimierzy W., a następnie Liceum Pedagogiczne w Busku Zdroju, w 1958 r. W tym też roku podjął pracę w Szkole Podstawowej w Łękawie jako nauczyciel matematyki, fizyki i wf. W 1960 r. został kierownikiem tej placówki. Po odbyciu zasadniczej służby wojskowej pracował jako nauczyciel w Czyżowicach (gm. Bejsce). Był kierownikiem szkół podstawowych – w Rachwałowicach i Kocinie. W tym czasie ukończył zaocznie Studium Nauczycielskie oraz WSP w Kielcach – kierunek matematyka. W 1972 r. rozpoczął pracę w LO w Kazimierzy Wielkiej jako nauczyciel matematyki. W latach 1983-1990 pełnił funkcję dyrektora tej placówki. W 1985 r. wraz z Komitetem Organizacyjnym urządził obchody 40-lecia LO. Jako dyrektor ukończył Studium Podyplomowe z organizacji i zarządzania oraz uzyskał drugi stopień specjalizacji. Aktualnie na emeryturze.

Franciszek TRZEPATOWSKI

1972-83

Franciszek Trzepatowski ur. 3.07.1929 r. w Kazimierzy Wielkiej. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1943 r. ze względu na okupację imał się dorywczo różnych prac zarobkowych.

Po wojnie uczył się w nowo założonym gimnazjum w Kazimierzy W., które ukończył w 1950 r. Po maturze rozpoczął studia na WSP w Krakowie – Wydział Geograficzno-Biologiczny, ukończone w 1953r. uzyskaniem kwalifikacji do nauki geografii we wszystkich typach szkół. W latach 1953-1956 pracował w LO im. A. Mickiewicza w Skarżysku-Kamiennej. W 1956 r. powrócił do rodzinnej Kazimierzy W., rozpoczynając pracę w LO. Tu aktywnie działał w odradzającym się po 1956 r. harcerstwie. Był również wychowawcą w internacie. W 1964 r. został dyrektorem Szkoły Podstawowej i Liceum Ogólnokształcącego w Działoszycach. Za jego kadencji rozbudowano tamtejsze obiekty szkolne, a działoszyckie liceum przyjęło imię Bartosza Głowackiego. W 1972 r. zosta1 dyrektorem LO w Kazimierzy W. Był pierwszym (i jedynym dotąd) dyrektorem – absolwentem tej szkoły. Dokończył budowę internatu. Został uhonorowany wieloma odznaczeniami. Pełnił funkcję dyrektora do swej nagłej śmierci 16.03.1983 r.

W 1978 r. był gospodarzem I Zjazdu Absolwentów LO.

Władysław NOWAK

1953-72

Władysław Nowak – ur. w 1907 r. w Mękarzowicach gm. Czarnocin. Po zdaniu matury w Brześciu nad Bugiem studiował historię na Uniwersytecie Jagiellońskim. W czasie studiów był aktywny w studenckim stowarzyszeniu Bratniej Pomocy. Po ukończeniu studiów w 1935 r. uczył w szkołach powszechnych – w Zakopanem i Frydmanie. Okres okupacji spędził w rodzinnych stronach aktywnie działając w tajnym nauczaniu na terenie gminy Czarnocin. W 1946 r. rozpoczął pracę w Liceum Ogólnokształcącym w Działoszycach, gdzie po dwóch latach objął funkcję wicedyrektora. W 1953 r. został dyrektorem Liceum Ogólnokształcącego w Kazimierzy Wielkiej. Pełnił tę funkcję przez 19 lat, do 1972 r. Za jego kadencji wybudowano nowy gmach liceum (oddany do użytku w 1962 r.) oraz rozpoczęto budowę internatu. Już po odejściu na emeryturę uhonorowano Go Krzyżem Kawalerskim OOP. Udzielał się także w ruchu ludowym. Z tej racji ówczesne władze wielokrotnie utrudniały mu życie. Jego wielką pasją było pszczelarstwo. Zmarł w Warszawie w 1984 r. Został pochowany w rodzinnej ziemi – w Czarnocinie, zgodnie ze swym życzeniem.

Jan GOLEC

1947-53

Jan Golec – ur. 11.X.1905 r. w Zawadzie Uszewskiej pow. Brzesko. W latach 1922-1927 uczył się w Seminarium Nauczycielskim w Tarnowie, po ukończeniu którego pracował w szkolnictwie podstawowym w powiatach lubartowskim i radzyńskim. Kontynuował także studia na UJ, zakończone w 1936 r. dyplomem magistra. W 1936 r. wraz z żona Zofią rozpoczął pracę w Szkole Powszechnej w Kazimierzy W. Tu w latach 1937-1939 prowadził bezpłatny kurs wieczorowy dla młodzieży nie posiadającej wykształcenia podstawowego. W lutym 1939 r. za wzorową pracę pedagogiczną został wysłany do Warszawy na kurs dla inspektorów szkolnych. Niestety – wojna uniemożliwiła podjęcie tej pracy. W okresie okupacji był jednym z organizatorów tajnego nauczania w zakresie szkoły podstawowej (kl. VI i VII – matematyka, fizyka i geografia) i średniej. W 1941 r. zorganizował w Kazimierzy W. Spółdzielnię Spożywców „Społem”, którą kierował do 1946 r. W Spółdzielni zatrudniał wielu uchodźców – nauczycieli chroniąc ich przed wysyłką na roboty do Niemiec. W 1941 r. był więziony przez gestapo. Z dniem 1.IX.1945 r. rozpoczął pracę w Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym Gminnej Rady Narodowej w Kazimierzy Wielkiej.

Od 1.IX.1947-31.VII.1953 r. był dyrektorem szkoły, która w 1949 r. została upaństwowiona. Zasługą dyrektora Golca było wyposażenie szkoły w meble i pomoce naukowe zakupione głównie z funduszów społecznych oraz zorganizowanie biblioteki, a także klasy pedagogicznej.

W 1953 r. wskutek konfliktu sprowokowanego przez ZMP musiał odejść z zajmowanego stanowiska. Do przejścia na emeryturę pracował w szkolnictwie na terenie Krakowa. Zmarł w 1978 r. w Krakowie.

Antoni ZNOJEK

1945-47

Brak szerszych danych na temat jego osoby. Wiemy tylko, że był nauczycielem matematyki. Wszelkie informacje mile widziane.

Stanisław TYNC

luty-sierpień 1945

Stanisław Tync – ur. 7.VI.1889 r. w Rzepienniku Strzyżewskim k. Gorlic, syn nauczyciela szkoły ludowej. Po ukończeniu Uniwersytetu Jagiellońskiego i zdaniu egzaminu nauczycielskiego rozpoczął w 1912 r. pracę w Gimnazjum w Krakowie. Po reaktywowaniu Gimnazjum w Pińczowie wykładał w nim j. polski w latach 1917-1919. Założył kółko polonistyczne i dramatyczne, a także gazetkę szkolną „Nasze Pisemko”. Przeniesiony do Warszawy, pracował w r. szk. 1919/20 w Państwowym Gimnazjum im. Stefana Batorego, a następnie w latach 1920-25 w Państwowym Gimnazjum im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. W 1923 r. został promowany doktorem filozofii na UJ, w 1928 r. obronił pracę habilitacyjną, otrzymując nominację na docenta Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Rok później został też docentem UJ. W 1930 r. otrzymał stypendium z Funduszu Kultury Narodowej na podróże do Francji i Niemiec. W latach 1931-1939 był kierownikiem Wyższych Kursów Pedagogicznych w Poznaniu.

W czasie II wojny światowej doc. St. Tync znalazł się w Kazimierzy Wielkiej, gdzie w okresie 1.XI.1939-31.I.1945 r. uczył na tajnych kompletach gimnazjalnych będąc ich kierownikiem. Z chwilą zorganizowania samorządowego Gimnazjum i Liceum w Kazimierzy Wielkiej, objął funkcję dyrektora tej szkoły z dniem 23.II.1945 r.

W sierpniu 1945 r. udał się na Ziemie Odzyskane. 3.XII.1945 r. objął funkcję kierownika katedry pedagogiki i historii wychowania na Uniwersytecie Wrocławskim jako profesor nadzwyczajny. Pozostawił po sobie bogaty dorobek naukowy m.in. „Nauka moralna w szkołach Komisji Edukacji Narodowej”, „Szkolnictwo i wychowanie w Polsce XVI w.”. Uhonorowany został wysokimi odznaczeniami państwowymi oraz tytułem profesora zwyczajnego.

Zmarł 29.I.1964 r. we Wrocławiu.